Eğer istersen... Yağmurun yeni ıslattığı taze toprağın kokusunu duyduğunda aklına ben gelmek isterim. Ya da gözlerin denizin maviliğine daldığında... Uzakta, ufuk çizgisinde sadece dumanı görünen o geminin içinde benim olduğumu düşünmeni isterim. Küçük bir meyhanede, rakıya balığını meze yapıp içerken ve birbiri ardına özlem şarkılarını dinlerken yanında ben olmak isterim. Çakır keyf olup, masadan kalktığında, sokakta hafif hafif sallanarak yürürken de... Beni hatırlamak istersen, her yeni doğan günle birlikte çıkarım karşına, güneş olur ışığımla aydınlatırım seni. Buram buram bir kahve kokusu olurum. Sokakta oynayan çocukların sesinde, işe gitme telaşına düşmüş insanların gözünde, yere düşmüş yaprakların çıtırtısında bulursun beni. İstersen, duyduğun her ses beni hatırlatacaktır sana. Bazen bir kuş olup öterim pencerende. Bazen bir seyyar satıcı olup kapında bağırırım. Bazen bir tren gibi tıkırtılarla geçerim önünden. Sözlerini ezbere bildiğin ve söylemekten asla bıkmadığın şarkı olurum. Sen o şarkıyı değil beni söylersin aslında. Beni görmek istersen hep karşında olurum. Gökyüzündeki beyaz bulutların arasındayım ben. Başını yukarı kaldırman yeterli beni görmek için. Yolda rastladığın herkes benimdir aslında. Dostlarına selam verirken o selamı ben alırım. Komşunun hatırını sorarken aslında bana demişsindir... Benimle çıkarsın yola her sabah, akşam evine benimle dönersin. Gittiğin her yere gelirim seninle. Sen yorulduğunda yorulurum ben de. Sen oturduğunda oturur, kalktığında kalkarım. Eğer istersen bütün gece başucunda saçını okşarım sen uyurken. Yüzünde gülümsemeyle uykuya dalışını izlerim. Bana dokunmak istersen bir çiçeğin yapraklarında olurum ben. Yeşilin, kırmızının, sarının, mavinin en canlısındayım. Elini uzattığın her yerdeyim. Dokunmak istersen bana kendine dokun. Dudaklarındaki ateşim, tenindeki sıcaklık. Vücudunu ürperten rüzgarım ben. Hiç gitmedim ben. Oradayım, beni görmek, bana dokunmak, beni hatırlamak istediğin yerde. Yüreğinde...














ÖZLEDIM SENI

Özledim Seni
Gittin sen, tüm gidenler gibi... Tam beni tamamlayacağını düşünürken, yine ben eksik kaldım. Gülümseyişlerim Takılı kaldı yüreğimde. Sonu yok, ışığı yok bir yolda ıssız, sessiz kaldı sevdam. Ama sen gittin; korkup kaçtın belki de bu sevdadan.Küçük bir kızdı kocaman yüreğiyle seni seven ama sen sığdıramadın kalbine; Taşıyamadın doğru dürüst... bu kadar çabuk pes edişin de ondandı belki. Başka cümlelerin ardına sığınman, yalan yanlış sevdalara takılman... Gözlerine baktığım zaman çoğaldığımı hissediyordum. Öyle anlamlıydı ki; hayatın tüm gizemi senin gözlerindeydi sanki... Her şey o "çakır" yeşilin içinde saklıydı. Ama sen aniden kapattın o gözleri; aldın yeşili benden... Tüm sırlarda o yeşil kutuda kapalı kaldı. İşte ondan sonra başladı her şey... Kalp ağrılarım, baş ağrılarım, gece yarılarında sebepsiz haykırışlarım... Bana bıraktığın ve içimde kalan o "yeşil" di belki de bunlara sebep olan...Kötü bir oyun seyrediyorsun, "geçecek" diyorum kendime. "Bak geçince Hiçbir şey kalmayacak, arda kalanlar eski sonsuzluğa uğurlanacak." diyordum. Ama olmadı. Geçmedi. Her şey artarak daha da çoğaldı. Pişmanlıklar sardı Çevremi, "keşkeler" birikti içimde, "acabalar" dolaşıp durdu beynimde... Hepsi benden bağımsızdı. Hiçbir organıma söz geçiremedim. Hep sen çoğalıyordun, hep sen büyüyordun içimde... Sana dönüşmeye başladığımı anlayınca da bir direniş başlattım kendime. Artık, hiç konuşmuyorum kalbimle... Kendi haline bıraktım onu. Ne derse desin, Ne isterse istesin; hiç aldırmıyorum. Tıpkı derin dondurucudan çıkmış gibi bir kalbim var artık benim. Buz gibi... İçindeki her şey dondu. Sevgiler, sıcak Gülümseyişler, arzular, istekler... Belki bir gün üzerindeki buzlardan sıyrılıp artık "ben de varım" diyerek yeniden ortaya çıkar ve bana döner; kim bilir. Ama o güne kadar, buz gibi "yeşil"in arkasından bakacağım dünyaya. Senin bana verdiğin o "acı yeşil"i yaşayacağım. Kolay değil çünkü, kalbimde dolanıp budaklanan o "yeşil"i bir anda kökünden sökmek. O yüzden zamana bırakıyorum her şeyi. Bakmadığın bir çiçek nasıl soluyorsa, o "yeşil" de bir gün elbet solup, sararacak. Hayatımda ilk kez sana açtığım kalbim de bundan böyle sadece bahara açacak; sadece bahara

umudum olur musun

Ben sen gibiyim. Ya sen ben gibi olurmusun?
Ben durulmak istemeyen bir nehir,sen üzerimde virane sal olurmusun?
Açsam diyorum yüreğimin tüm kapılarını,sen içeri giren sevdam olurmusun?
Ben sen gibi karaklıkta günü yaşadım,
Bir dilenci misali soruyorumÿÿ;günümdeki karanlığı yırtan umudum olurmusun? 

^^Seni Sevebilir Dostun Olabilirim^^
Sana hayatinda sorunlar, supheler veya korkularinla ilgili cozumler sunamam
Ama seni dinliye bilirim ve beraber cevaplari arastira biliriz...

Gecmisini, acilarini ve hayal kirikliklarini degistiremem, ne de gelecekte olacaklari,
Ama yardim etmek icin herzaman yaninda olabilirim...

Ayaginin Kaymasini engelleyemem,
Ama dusmemen icin ve tutunman icin sana elimi uzata bilirim...

Eglencelerin, zaferlerin, basarilarin ve mutlulugun benim deyil,
Ama bunlari nese icinde seninle paylasa bilirim...

Hayatta yapman icin aldigin kararlar benim deyil, yargilarinda,
Ama sana destek olabilir, cesaret vere bilir ve istediginde yardim edebilirim...

Yollarimizin, degerlerimizin, ikimizin ayri dusmesini engelleyemem,
Ama senin icin Dua edebilir, konusa bilir ve seni bekleye bilirim...

Kalbinin kirilmasini ve aci cekmeni onleyemem,
Ama seninle birlikte aglaya bilir, kirik parcalari toplamak ve yerine koymak icin yardim edebilirim....

Sana kim oldugunu soyleyemem,
Ama seni sevebilir Dostun olabilirim